به گزارش روابط عمومی سازمان تات، به نقل از مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان، نادر آزادبخت محقق ارشد بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز به بررسی روند اجرای طرح، چالش‌ها و تأثیرات اجتماعی-زیست‌محیطی آن پرداخت و گفت: این طرح به صورت خودجوش و با کاشت بلوط (۹۰ درصد نهال‌کاری‌های اولیه) شروع و با کاشت گونه‌هی بومی مانند بنه، بادام کوهی و داغداغان به‌صورت تدریجی توسعه یافت.
وی افزود: تا سال ۱۴۰۱، این کار کاملاً مردمی و خودجوش در حال انجام بود و با هدف اقدامات حفاظتی و توسعه فیزیکی، گسترش مشارکت مردم و حمایت اداره کل منابع طبیعی قراردادی به مبلغ ۵۰۰ میلیون ریال برای توسعه طرح منعقد شد.
این محقق برجسته مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان با تاکید بر تلاش‌های شهرام رضایی و مشاهده نتایج مثبت، اهالی روستای سپیده گل‌گل از ۱۴۰۲ به بعد در کاشت و نگهداری درختان گفت: برگزاری کلاس‌های آموزشی در مدارس و روستاهای اطراف (مانند اشتره گل‌گل و ابوالوفا) باعث افزایش آگاهی و جذب مشارکت بیشتر بهره‌برداران شد.
آزادبخت تصریح کرد: این طرح در مساحتی حدود ۱۲۰ هکتار در حال انجام است و برای جلوگیری از چرای دام و تخریب انسانی، تمام نهال‌ها با سنگ‌چین محصور شده‌اند و با ایجاد حدود ۳۰۰۰۰ سنگ‌چین (هر کدام با ۵۰ سنگ) در هر کدام ۳ تا ۴ نهال کاشته شده است.
وی با اشاره به ۱۰۰۰۰۰ نهال کشت شده در این منطقه گفت:گونه‌های کاشته شده شامل بلوط ایرانی، بادام کوهی، بنه، داغداغان، کاج و سرو هستند که سن آنها از ۱ تا ۱۵ سال و ارتفاعشان از ۲۰ سانتی‌متر تا ۱.۵ متر متغیر است.
سرکار خانم حیدرنژاد محقق بیابان‌زدایی پردیس تحقیقات و آموزش کشاورزی بروجرد چالش‌های پیش‌روی طرح را کمبود منابع آب پایدارو بازدیدهای مسئولان عنوان کرد: نبود منبع آب دائم برای آبیاری نهال‌هاست که توسعه بیشتر را با مشکل مواجه کرده است و با وجود عقد ۳ فقره قرارداد از سال ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۴ (با مجموع اعتبار حدود ۶.۵ میلیارد ریال)، هیچ مسئول ارشد به جز عده‌ای خاص از طرح بازدید نکرده است. این موضوع نشان‌دهنده کم‌توجهی برخی نهادهای مسئول به پروژه‌های مردمی است.
وی خواستار حمایت بیشتر اداره کل منابع طبیعی از طرح شد و افزود: برای توسعه پایدار، نیاز به تأمین آب، نظارت مستمر و جذب مشارکت‌های بیشتر وجود دارد و تأثیرات اجتماعی و زیست‌محیطی طرح با تغییر نگرش مردم به محیط زیست موجبات احیای جنگل‌های زاگرس فراهم خواهد شد
به گفته حیدرنژاد: مشارکت روستاییان در کاشت، آبیاری و حفاظت از نهال‌ها و کاشت گونه‌های بومی مانند بلوط در راستای ترمیم جنگل‌های زاگرس و مقابله با بیابان‌زایی و اعتقادبه حفظ و توسعه فضای سبز توسط مردم محلی که در ابتدا بی‌تفاوت بودند بیشتر شده که نشان‌دهنده موفقیت طرح در جلب اعتماد عمومی است و می‌تواند به عنوان الگویی برای سایر مناطق ایران مورد استفاده قرار گیرد
طرح درختکاری سپیده گل‌گل(شهرستان کوهدشت) نمونه‌ای موفق از مشارکت مردمی و همکاری نهادهای دولتی در احیای محیط زیست است، اما برای تداوم آن، نیاز به تأمین منابع آب پایدار (حفر چاه یا احداث سامانه آبیاری) ، بازدید و حمایت بیشتر مسئولان استانی و ملی، تبدیل این طرح به یک الگوی ملی با آموزش و گسترش به سایر مناطق این پروژه ثابت می‌کند که با عزم مردمی و حمایت دولت، می‌توان بر چالش‌های محیط‌زیستی غلبه کرد.